اثر مکمل ویتامین C بر استرس اکسیداتیو، شاخص‌های التهابی و پروفایل لیپیدی در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

مقدمه: با توجه به اهمیت دیابت ملیتوس به‌عنوان یکی از شایع‌ترین بیماری‌های اندوکرین و از جمله مهم‌ترین مشکلات بهداشتی در حال رشد، که با افزایش تولید رادیکال‌های آزاد و کاهش سیستم‌های دفاع آنتی‌اکسیدانی به ویژه در وضعیت بعد از صرف غذا همراه است، در پژوهش حاضر به بررسی اثر مکمل آنتی‌اکسیدانی ویتامین C بر استرس اکسیداتیو، شاخص‌های التهابی و پروفایل لیپیدی در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 پرداخته شد. مواد و روش‌ها: افراد مورد بررسی در پژوهش حاضر 30 فرد مبتلا به دیابت نوع 2، با دامنه‌ی سنی 25 تا 65 سال بودند. آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمون روزانه 1000 میلی‌گرم کپسول ویتامین C و گروه شاهد معادل آن کپسول دارونما به مدت 6 هفته دریافت کردند. در ابتدا و انتهای دوره از هر دو گروه پس از 12 ساعت ناشتایی و 2 ساعت بعد از صرف یک وعده‌ی غذایی حاوی 80 گرم چربی، خون‌‌گیری به عمل آمد و سطح مالون‌دی‌آلدهید (MDA)، اینترلوکین-6،hs-CRP و پروفایل‌لیپیدی سرم در حالت ناشتا و بعد ‌از ‌صرف‌ غذا اندازه‌گیری شد. داده‌های به دست آمده توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه‌ی 11 و آزمون من ـ ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: مصرف ویتامین C سطح سرمی MDA ناشتا (006/0=P) و بعد از صرف غذا (001/0>P) را نسبت به گروه شاهد به‌صورت معنی‌داری کاهش داد، اما تغییر معنی‌داری در پروفایل لیپیدی و شاخص‌های التهابی مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: تجویز کوتاه مدت ویتامین C با کاهش MDA در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا ممکن است بتواند مانع عوارض قلبی‌ـ‌ عروقی دیابت گردد.